Van 12 t/m 15 maart genieten wij van een stedentrip naar Lissabon omdat Paul vorige week zijn (hopelijk) laatste bestraling heeft gehad..
Wij verblijven in het bijzonder ingerichte hotel The Independente Suites & Terrace, in een voormalig stadspaleis, in de wijk Bairro Alto:
Later volgen meer foto's van dit bijzondere hotel.
Dag 1.
Op de afgesproken tijd opgehaald door taxi Ingrid en naar Schiphol gebracht waar we voor het eerst een vlucht met Vueling geboekt hadden.
Op Schiphol was het niet zo druk als vorig jaar september, overal konden we zo doorlopen.
Alleen bij de beveiliging werd Paul er tussenuit gepikt vanwege zijn stoma en moest hij in een apart kamertje aan de beveiliger zijn stoma laten zien als bewijs dat die geen drugs bevatte...
Daarna voor een kapitaal 2 broodjes en 2 koffie bij La Place genuttigd en verder ging alles voorspoedig met de vlucht.
Het was helder boven de Pyreneeën.
Op tijd geland op Lissabon Airport.
Waar we een taxi hebben genomen naar ons hotel.
Onderweg zagen we al veel moois en leuks wat we de komende dagen vast gaan zien.
Pal tegenover ons hotel zit het uitkijkpunt; de Miradouro de são Pedro de Alcantara waar mensen en wij ook de zonsondergang fotografeerden. Door een muzikant die daar op een keyboard speelde meteen een lekker sfeertje.
Terug in het hotel kregen we van de receptie een lekker biertje aangeboden, saúde!
Daarna hebben we heerlijk gegeten in het restaurant 'the Decadente' dat bij het hotel hoort.
Heerlijke smaken en kleine hapjes die je kan delen.
Klik HIER voor het verslag.
Dag 2.
Zoals beloofd nog een impressie van ons bijzondere hotel, dat uit twee gebouwen bestaat. Het hoofdgebouw met de receptie en het restaurant en daarnaast ons eigen gebouw met lift naar onze etage.
Om onze etage te bereiken nemen we het doodenge piepkleine gedateerde liftje! We passen er net met zijn 2tjes in.
Om roomservice te bestellen beschikken we over deze ultramoderne telefoon:
Ons uitzicht vanuit het bed als je tv wil kijken bestaat uit echte ku(ns)t.
Het ontbijtbuffet is prima.
Vorige week stond er in de weersverwachting voor vandaag en morgen alleen maar regen.
Daarom besloten we voor 2 dagen tickets voor de hop on - hop off bus te kopen voor 2 verschillende routes. Ook omdat Lissabon op 7 heuvels gebouwd is en wij dat geklim en geklauter qua fysiek niet meer lopend aankunnen.
Wat bleek vandaag... stralend zonnetje en 18 - 24 graden. We zaten weg te branden in de open bus!
Hieronder een impressie van Lissabon vanuit de hop on- hop off bussen.
We zagen bij veel bezienswaardigheden enorme rijen met toeristen staan en besloten daar niet bij aan te sluiten en daarom de verschillende gebouwen vanaf een afstand vanuit de bus te bekijken.
Mosteiro dos Jerónimos:
De beroemde Torre de Belém
Campo Pequeno, waar stierengevechten op zijn Portugees worden gehouden, waarbij de stieren in leven mogen blijven.
Tussen de 2 verschillende routes hebben we geluncht met de originele Portugese pannenkoeken met caramel, fruit en een Portugees biertje.
Paul had een paar weken geleden al gereserveerd bij, wat volgens reviews, het beste fado restaurant van Lissabon zou zijn, in de wijk Alfama.
We zijn met een Uber door hele kleine straatjes er naartoe gebracht.
Omdat we te vroeg waren, kregen we als tip om een wijntje te drinken bij de wijnbar tegenover het restaurant.
Paul met al zijn vrienden...
In het straatje waar het restaurant zit nog even gewandeld.
Het fadorestaurant, SR Fado, waar we een all-in arrangement hadden met eten, drinken én fado, verzorgd door 3 gitaristen en een zangeres.
Een paar brakke youtube filmpjes (eigenlijk mochten we niet filmen) van een paar nummers:
Omdat we het erg veel van hetzelfde vonden zijn we in de pauze van de artiesten, na het dessert, met weer een Uber terug naar ons hotel vertrokken.
Dag 3.
Op het 'verlanglijstje' van Paul stond de plaats Sintra en vandaag was het dan zover.
Ons weer lekker luxe met een Uber van ons hotel naar het (bus)station van Sintra laten brengen.
Daar een dagkaart gekocht voor de bussen 434 en 435 die ons langs allerlei mooie kastelen, paleizen, tuinen en andere bezienswaardigheden reden en waar we op een paar plekken konden uitstappen voor bezoeken.
Voor ons ideaal omdat het een erg heuvelachtig gebied is en het voor onze brakke oude lijven niet te doen was om dat al klauterend en klimmend per voet te doen.
Onderweggetje:
Geschiedenis:
In 1892 kocht de bouwheer Antonio Carvalho Monteiro dos Milhoes, een Braziliaanse handelaar in koffie en edelstenen, het domein om zijn rijkdom te etaleren. De architect Luigi Manini gebruikte de Manuelstijl om de constructie te decoreren. Het gebouw werd in 1997 eigendom van de stad, die het domein en de gebouwen restaureerde.
Het vier
hectare grote domein bevat een woning, park met fonteinen, verschillende
paviljoens en een kapel met ondergrondse crypte. Het domein bevat ook
twee initiatieputten die negen verdiepingen onder de grond afdalen. Op
elk niveau zijn onderaardse gangen aangesloten die via een labyrint van
gangen lopen naar andere verborgen plaatsen en ingangen op het domein.
Paul op weg naar de ingang:
Omdat enkele onderdelen van het complex enorm omhoog stegen was het voor ons onmogelijk om alles te beklimmen en te bekijken, maar we genoten wel van de diverse gebouwen en tuinen die we wel konden belopen:
Daarna reden we met de bus naar het op 500 meter hoogte gelegen Pena Paleis.
Helaas was er dusdanig veel lage bewolking dat er weinig van te zien was en er stond een lange rij voor de kassa's.
Wij zagen er dus verder van af om het paleis te bezoeken.
In betere tijden ziet het paleis er zo uit (plaatje van Internet):
Dus doorgereden met de bus naar het oude stadscentrum van Sintra om te lunchen. Daar zagen we pas goed hoe druk en toeristisch Sintra is.
Het Palacio National de Sintra:
Paul belt even met het thuisfront:
Onderweg kwamen we ook nog een griezel aan de muur van een kerk tegen:
Vlak voordat we gingen lunchen ontdekten wij een filiaal van het beroemde pastei de nata-bedrijf, de Pastel de Belèm. Daar worden de hele dag door verse pastei de natas klaargemaakt. Wij konden het natuurlijk niet laten om twee doosjes te kopen om mee te nemen naar Nederland.
Geluncht bij een leuk klein restaurantje, Casa Prego:
Saúde !!
Lokale specialiteit uit Sintra van rundvlees op een broodje voor Trudie:
En voor Paul een garnalensalade:
Daarna zijn we naar het treinstation gegaan en konden we heerlijk ouderwets bij een loket kaartjes voor de trein terug naar Lissabon kopen:
Terug in Lissabon wilden wij deze weg omhoog naar ons hotel lopen en onderweg een foto gemaakt van het trammetje van de Elevador de Gloria. Uiteindelijk bleek het voor ons toch te steil en het trammetje veel te druk en vol, dus maar weer een kort ritje met een Uber gedaan.
's Avonds heerlijk gegeten in de Bairro Alto op loopafstand van ons hotel bij restaurant Consensual. Een verslag daarvan is HIER te lezen.
Terug gewandeld via het uitkijkpunt tegenover ons hotel, de Miradouro de São Pedro de Alcântara.
(nachtfoto's zonder flits):
U krijgt de groeten van...
(Reis)dag 4.
Na het ontbijt uitgecheckt bij ons hotel en daar de koffer in bewaring gegeven.
Trudie zag al een paar dagen een vogeltje aan de overkant van onze kamer, met inzoomen bleek een Europese kanarie te zijn.
Aan de overkant van ons hotel heb je de Elevador de Glorià, een trammetje die een steile helling op en af rijdt. Er zijn er vier van in Lissabon.
Wij namen het trammetje naar beneden.
We liepen vervolgens naar de beginhalte van tram 28.
Onderweg kwamen we een eerbetoon tegen voor de makers van de zo typerende zwart-witte stoeptegeltjes.
We wilden graag met tram 28 een rondrit door Lissabon maken, maar we bleken niet de enigen te zijn met dit idee...
Er stond een wachtrij van ongeveer anderhalf uur!
Zie een deel van de rij.
Zo lang in de rij staan en vervolgens als 'sardientjes in een blik' in een trammetje geperst worden waarbij er maar een paar zitplaatsen zijn en de kans groot is dat we dan ook nog de hele rit moesten staan gaat echt niet meer voor ons, dus we zijn de rij maar weer uitgegaan en zijn overgestapt op plan B:
een Uber besteld om naar de Telecabine te gaan in het nieuwe Parque Das Nacões. Intussen was het steeds harder gaan regenen.
Daarna nog een wandeling gemaakt door de straatjes achter ons hotel in de wijk Bairro Alto en bij een klein zaakje koffie gedronken en voor in het vliegtuig lekker broodjes laten maken.
Onze koffer weer opgehaald bij het hotel en onderweg naar het vliegveld nog een laatste foto van de Praça do Comércio gemaakt.
Met 3 kwartier vertraging terug gevlogen naar Nederland en op Schiphol werden we weer opgehaald door Taxi Ingrid.
Wij hebben in deze paar dagen een leuke impressie van Lissabon gekregen.