Wij brengen van 29 mei t/m 5 juni 2024 een bezoek aan de Amalfikust in Italië. We hebben zelf de vlucht naar Napels en de autohuur geregeld en maken verder gebruik van een individuele rondreis met 2 hotels via De Jong Intrareizen.

Dag 1.

Door "onze" taxi Ingrid op de afgesproken tijd opgehaald en naar Schiphol gebracht.
Koffers zelf ingecheckt en vrij vlot door de security, waarbij Paul er natuurlijk met zijn stoma uitgepikt werd en in een apart kamertje moest bewijzen dat het echt een stoma is en geen zakje om drugs te vervoeren. Na uitgebreide fouillering en broek laten zakken mocht Paul dan ook verder lopen.
Het vliegtuig vertrok met 45 minuten vertraging.
Gelukkig duurde de vlucht naar Napels maar 2 uur met op het laatst vrij veel turbulentie en kwamen wij terecht in een originele luchtzak, waarbij er wat paniek bij een aantal passagiers ontstond.
Vlak boven Napels konden wij een mooie foto vanuit het vliegtuig van de Vesuvius maken.

Daarna bij de autoverhuurmaatschappij onze auto opgehaald en wij kregen van de aardige verhuurder een upgrade naar een grote auto, een DR 4.0, een luxe Chinese SUV.
Door het vrij drukke verkeer via Napels en Sorrento naar ons eerste hotel in Massa Lubrense gereden en onderweg wat foto's genomen.
Het uitzicht vanuit onze hotelkamer:
Daarna naar het haventje van Massa Lubrense gereden om met prachtig uitzicht te eten bij Angelo's Bar.
De keuken van di mama:
Lekkere spaghetti alla carbonara voor Paul en voor Trudie de spaghetti alla zuchine met een karafje lokale witte wijn:
De maaltijd afgesloten met espresso's en een glaasje limoncello:
Een prachtige zonsondergang gekregen en een sfeerplaatje vanaf het terras van het restaurant:

Terug bij ons hotel nog even een foto van de ingang gemaakt:


Dag 2. Sorrento en Positano

Ontbeten op het terras van ons hotel, met uitzicht op zee:
Daarna van Massa Lubrense naar het schiereiland gereden waar de stad Sorrento op ligt. De auto in een parkeergarage in het centrum gezet en vervolgens gelopen in het gebied rondom het centrale plein Piazza Tasso.

Onderweg zie je rijen en rijen scooters geparkeerd staan. Die je ook in op zijn Italiaans in grote getale van links en rechts inhalen.

De Amalficitroenen  zijn bijna net zo groot als meloenen:
Gewandeld door het autovrije gebied, met kleine straatjes en heel veel toeristische winkeltjes die veelal hetzelfde verkopen.

In dit winkeltje verkopen ze allerlei likeuren, en we mochten er een paar proeven.
Deze streek staat bekend om de limoncello die je in vele varianten kunt kopen. ;-)
In Italië drink je espresso staande aan de bar, dus wij ook!
Tegenover de parkeergarage waar onze auto stond zagen we de "Vallone dei Mulini".
Een piepkleine vallei vol groen met midden in de vallei de resten van een oude molen. De molen kun je helaas niet bezoeken, maar het zicht van bovenaf is al erg bijzonder.
Daarna zijn we doorgereden naar Positano. De afstand volgens google maps is ongeveer 16 km. Maar het is een route met allemaal haarspeldbochten door de bergen en langs de kust, waardoor we over deze afstand 54 minuten hebben gedaan.
Onderweg een paar foto's gemaakt, waaronder die van de di Galli eilanden waar de balletdanser Nureyev zijn laatste jaren heeft doorgebracht.


Zijn huis (plaatje van internet)

In Positano hebben we gebruik gemaakt van een (te dure) vallet-parking en in het toeristische drukke gebied gewandeld en geluncht.


In een grot langs de weg  (grotta di Fornillo) zijn kleine minigrotwoninkjes uitgehakt. Helaas niet erg goed onderhouden, maar wel leuk om te zien.
Lunch: voor Trudie gefrituurde gevulde courgette bloemen met pesto van courgette en kaas en voor Paul insalata di mare.
Onderweg kwamen we langs heel veel citroenboomgaarden. De bomen zijn allemaal afgedekt met netten..


Voor het avondeten zijn wij verderop in Massa Lubrense naar de veelvuldig geroemde Osteria Lo Stuzzichino gereden.
Er werden daar vanavond een paar grote gezelschappen verwacht en de tafels daarvoor stonden al klaar:
De oude kok en  kokkin wilden maar al te graag even voor ons poseren:

Als voorgerecht voor Trudie de gegrilde seizoensgroenten uit eigen tuin met daarbij caciocavallo kaas uit Sorrento:

Voor Paul als voorgerecht de gehaktballen van di mama:
Daarna voor Trudie als hoofdgerecht de kalfsschnitzel met citroen, sla en patat:

en voor Paul gegratineerde zeebaarsfilet met citroen uit Sorrento en salade:
Omdat de grote gezelschappen intussen waren gearriveerd en dusdanig veel kabaal maakten besloten wij het daarbij te laten en zijn wij, via een supermarktje waar we een grote fles limoncello voor 11 euro kochten, teruggereden naar ons hotel om daar als afsluiter op onze kamer koffie met limoncello te nuttigen:



Dag 3. Torre Annunziata en Vico Equense

Eigenlijk waren we van plan om vandaag met een boot een excursie naar het eiland  Capri te maken, maar de weersverwachting voorspelde een groot deel van de dag regen.
Daarom na het ontbijt op de bonnefooi in de auto gestapt en door het razenddrukke Sorrento met files op ons gemakje naar de omgeving van Pompeï gereden.
Midden in het plaatsje Torre Annuniziata staat een, enigszins vergeten dus met weinig toeristen, de restanten van een mooie villa uit de Romeinse tijd, die ook door de uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.C. werd bedolven, net als Pompeï.

Het bleek een prachtige buitenplaats met schitterend beschilderde kamers, binnenplaatsen, baden, een enorm zwembad en tuinen!
De villa behoorde ooit aan Poppaea, de tweede vrouw van keizer Nero.

Het mooie is dat je om  Pompeï te bezoeken veel entreegeld betaald en met drommen toeristen voortschuiveld en de restanten van deze villa gewoon vrij toegankelijk zijn en er liepen nu 3 mensen.  
Hieronder de plattegrond en een aantal foto's van de villa met beelden, goed bewaarde fresco's en details:


Hercules houdt de pilaren overeind...

Wat details ingezoomd van de goed bewaarde muurschilderingen.

Op de weg terug gestopt in het plaatsje Vico Equence, waar aan de hele golf van Napels beroemde pizzeria Gigino pizza a metro te vinden is.
Deze mega-grote pizzeria heeft wel 100 man personeel rondlopen en serveert pizza's per halve  tot aan vijf meter!!


Wij bestelden een kleinere ronde pizza om samen te delen.

Trudie was met haar 'La Linea" T-shirt helemaal in de Italiaanse stijl.

Overigens bleek de weersvoorspelling niet echt te kloppen. Alleen in de middag hebben wij een half uurtje wat druppels regen gehad en verder bleef het droog.

Vanavond gegeten bij het mooi gelegen ristorante Il Cantuccio in ons eigen dorp, Massa Lubrense.

Paul koos voor de costolette di agnello con butato di menthe e patate.
(gegrilde lamsracks met muntsaus (die hij niet gevonden heeft) sla en gebakken aardappels)

Trudie koos voor de Tagliolino di pasta fresca con fughi porcini e tartufo nero estivo.
(dunne spaghetti met paddenstoelen en geschaafde zwarte truffel)

Desserts:
Voor Paul de caprese el cioccolato (chocoladetaartje)

Voor Trudie delizia al limone (citroentaartje)

Als extra toetje werden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

Dag 4  Trudie haar 65e verjaardag!

Trudie werd vanmorgen op deze manier gewekt:
Vandaag lekker uitgeslapen op de verjaardag van Trudie en besloten ipv in het hotel, te gaan ontbijten bij  d' Angelo's Bar aan de haven van Massa Lubrense.
Lekker koffie met een croissant en een omelet met ham en kaas.
 
We besloten naar de uiterste zuidelijke punt van het schiereiland te rijden, naar de Punta Campanella.
Het weer was wat wisselvallig met soms een regenbui en vooral hoog in de bergen vrij veel laaghangende bewolking, waardoor we de weg met veel haarspeldbochten af-en-toe door een dikke mist moesten rijden.
Onderweg hadden we soms even wat beter zicht en konden we een foto nemen.

Punta Campanella:
Vervolgens zijn we weer teruggereden naar Massa Lubrense, waar Trudie vanaf ons hotel  door kleine straatjes naar beneden naar het haventje is gelopen en Paul daar met auto naartoe was gegaan.
Bij de haven bij restaurant Funiculi Funicula verjaardagstaart met een biertje genuttigd:
Trudie maakte daar kennis met een oude bewoner, die daar al een tijdje zat:

Op de terugweg naar ons hotel hebben we nog even een blik geworpen op de citroenboomgaard van Agriturismo La Lobra.


We sloten deze dag af met een etentje bij een door Paul al een maand geleden gereserveerd restaurant in de buurt van Massa Lubrense.
Een verslag daarvan is te lezen via DEZE LINK.


Dag 5. Van Massa Lubrense naar Minori.

Vandaag verplaatsten wij ons naar ons volgende hotel in Minori.
Onderweg wilden wij een bezoek brengen aan de Terrazza dell'Infinito in het plaatsje Ravello.
Daarvoor moesten wij wel de hele kustweg via Positano en Amalfi volgen en wij waren zeker niet de enigen die vandaag dat idee hadden.
Behalve dat het zondag was bleek het ook nog eens een nationale feestdag in Italië te zijn, La Festa della Republica, het feest van de Republiek (te vergelijken met Koningsdag in Nederland) wordt groots en meeslepend gevierd in heel Italië.
Ook vierden alle motorclubs van Italië blijkbaar op deze dag hun vrijheid, want behalve heel druk autoverkeer werden wij aan alle kanten (...) ingehaald door groepen motorrijders.
Onderweg naar Ravello wel een paar foto's gemaakt:

Vlakbij Amalfi even een sanitaire stop gemaakt en een lekker citroenijsje gegeten:
Amalfi:

Uiteindelijk, na lang in een file gestaan te hebben, aangekomen bij Ravello en daar bleek de weg naar ons uitzichtpunt vanwege de festiviteiten afgesloten te zijn.
Volgens ons navigatiesysteem was er wel nog een alternatieve route, maar dat bleek een smal soort karrenpad te zijn met aan beide kanten rotsen. Die weg liep ook nog eens dood en dus met veel moeite gekeerd en weer terug naar Ravello.
Dat ritje verliep niet helemaal zoals gepland met onze vrij grote SUV...:
Helaas dus wat schade gereden aan de linker achterwielkast:
Dat moeten we morgen dus gaan afhandelen met de Italiaanse verhuurder en de Nederlandse partner Sunny Cars, want vandaag was iedereen onbereikbaar.

We besloten daarom maar door te rijden naar ons tweede verblijf, Hotel 7 Bello in Minori.
De koffers uitgeladen en de sleutel van de auto afgegeven, want het hotel heeft verderop een valet-privé-parking (a 20 euro per dag).
Vervolgens een kleine ontdekkingswandeling door het gezellige stadje Minori gemaakt.
De pier:
De boulevard:
Trompetbloemen:
Aan de boulevard bij een restaurant een (lokaal)biertje en wat 'fingerfood' genuttigd:
Teruggelopen naar ons hotel via kleine binnendoorstraatjes:
Alvast een optie genomen op ons volgende verblijf  ;):
Bij een klein zaakje dat wel open was een lokaal gebrouwen fles limoncello gekocht:

Voor we wilden gaan eten hoorden we ineens een fanfare die langs ons hotel liep.
Vanwege het Feest van de Republiek vermoedelijk.
Onderweg naar een restaurantje op loopafstand van ons hotel kwamen we dit tegen:

 Het eten bij bij het restaurantje viel ons een beetje tegen. De gerechtjes:

Net nadat we hadden afgerekend vielen wij met onze neuzen in de processie:
Daarna doorgelopen naar het strand en daar van 'het blauwe uurtje' genoten en op de boulevard een kopje koffie en een glaasje limoncello genuttigd.

Dag 6. Varen naar Amalfi en Salerno.

Vanmorgen vroeg meteen met Sunny Cars, onze Nederlandse autoverhuuragent, gebeld en melding gemaakt van ons incident van gisteren. Volgens hen hoeven wij ons nergens zorgen om te maken, want we zijn volledig verzekerd tegen schade en zij zullen het verder afhandelen met de Italiaanse autoverhuurmaatschappij.

Na het ontbijt zijn wij met de reguliere veerboot van Minori naar Amalfi gevaren. 
Paul's gezondheid levert soms nog wel wat lastige taferelen op...
Een tochtje van 10 minuten op een drukke boot. 

Vanaf het water is de Amalfikust nog beter te zien.
Het stadje Amalfi is prachtig, maar ook heel erg druk bezocht door toeristen.
Zoekplaatje...
Deze streek staat bekend om zijn keramiek:
Allemaal voetbalshirts en nog wat...

Een soort Trevifontein in het klein met allerlei miniaturen (even inzoomen), de Fontana De Cape 'e Ciucci:
Trudie spotte nog een zwaluwvogelnest:
Van Amalfi weer een (hele rustige) veerboot genomen naar de provinciehoofdstad Salerno. Een tocht van 40 minuten.
Even onderdeks de benen strekken...
Salerno:
Een grote, ongezellige stad, waarvan het oude centrum voor ons te ver lopen was, dus we bleven in het gebied van de haven om daar een lunch te eten:
De autoverhuurder had wel voor ons passend vervangend vervoer geregeld... :)

Trudie kocht bij een klein winkeltje nog een leuke (hippie) zonnehoed:
Daarna van Salerno via tussenstops bij Vietri, Cetara en Maiori met veel tegenwind en hoge golven teruggevaren naar Minori.
Vietri:
's Avonds weer naar het centrum van Minori gewandeld en daar gegeten bij Restaurant Antares.
Vooraf:
Prosciuttoham, meloen en mozzarella.
Hoofdgerecht voor Trudie:
Huisgemaakte lasagna.
En voor Paul:
Gegrilde zwaardvis.

Dag 7. Wandeling door Ravello

Na een gebroken nacht omdat Paul veel pijn en problemen ondervond van zijn stoma, hebben wij na het ontbijt onze auto van de valetparking laten  komen en gingen wij op weg naar Atrani.
Onderweg zagen wij een 5-master en een  driemaster in de Golf van Salerrno liggen.
Het dorp waarin een groot deel van de serie Ripley was opgenomen bleek voor ons niet bereikbaar met de auto en er was helaas nergens parkeergelegenheid om het stadje verder per voet te ontdekken.
Daarom maar doorgereden naar Ravello om daar in de herkansing (na ons incident jl. zondag) om van het uitzicht vanaf het Terrazza dell'Infinito bij villa Cimbrone te genieten.
In het autovrije centrum van Ravello hebben we alweer een optie op een droomhuis genomen:
De toegangspoort naar Ravello:
En vervolgens begonnen wij aan de flinke klim met honderden treden omhoog.
Dat was vooral voor Paul nogal pittig...
Tussendoor veel stops gemaakt en van het uitzicht genoten:

Onderweg op de klim naar boven vind je veel oude villa's met tuinen en citroenboomgaarden:
Uiteindelijk boven aangekomen bij Villa Cimbrone bleek dat , als wij nog verder wilden, wij weer toegangsgeld moesten betalen en nog verder omhoog zouden  moeten klauteren om de grote villa helemaal te bekijken. Daar hadden wij de energie niet meer voor, alleen van de ingang van het klooster bij de villa een foto gemaakt.
De weg terug naar beneden was ook weer best een uitdaging voor ons.
Trudie hield zoals altijd de wandeling bij op Strava en zie hier het resultaat:

Na een broodnodig middagdutje sloten we deze dag af met ons 'laatste avondmaal' in Minori bij Il Bistrò dell'Avvocato, 1 van de weinige restaurants die wel open is op dinsdagavond, want verreweg de meesten zijn op deze dag gesloten.
We kregen allereerst een kleine amuse in de vorm van een bruschetta:
Daarna de voorgerechten, voor Trudie tartaar van zalm en voor Paul tartaar van tonijn:
Als hoofdgerecht namen wij allebei de dagspecial, tagliatelle tartufo en gamberi, pasta met zwarte truffel en gamba's:
We sloten de maaltijd af met een kopje espresso en een limoncello van het huis:
Zoals elke dag schrokken we weer een beetje van de rekening. Italië is, met name in de horeca en qua parkeerkosten, een heel duur land geworden.
Morgen gaan we weer naar huis.

Dag 8. De terugreis.

Na ons ontbijt rustig aan de koffers weer gepakt en via allerlei kronkelige binnendoorweggetjes richting Napels gereden.
De stad zie je al van heel ver liggen met de altijd aanwezige Vesuvius op de achtergrond.
Omdat we nog wat tijd over hadden namen we de afslag naar Pompei om daar van buitenaf wat van de opgravingen te zien en om bij een sinds 1955 bestaande gelateria eindelijk een paar Italiaanse ijsjes te eten.
Vlak voor de plek waar we de auto moesten inleveren moest Paul plotseling remmen omdat er een auto met een noodvaart nog even voorlangs wilde gaan. Het gevolg was dat de niet oplettende dame in de mini achter ons dus ons van achteren aanreed.
Gelukkig geen echte schade en dus konden we onze  (al eerder gehavende) auto zonder problemen inleveren bij de Italiaans autoverhuurfirma, die door Sunny Cars uit Nederland al op de hoogte was gebracht van onze schade van afgelopen zondag.
Met een half uur vertraging vanaf Napels gevlogen en vanaf Schiphol door een collega van Taxi Ingrid, Taxi Bob, naar huis gebracht.

Al-met-al een prima vakantieweek gehad in Bella Italia.