Van 27 mei t/m 3 juni 2017 verblijven wij op Cyprus. Bij de pijl bevindt zich ons appartement. Voor een grotere kaart van Cyprus kan je op deze kaart klikken:
Dag 1
Onze reisdag.
Om 12 uur van huis vertrokken en om half 1 op Schiphol gearriveerd en auto afgegeven aan de valet-parking. We hadden enorme drukte verwacht, maar al 20 minuten later hadden we onze koffers afgegeven, ingechecked en waren we zonder een enkele wachtrij door de security en de douane. Vervolgens  tot 3 uur  gewacht voordat ons vliegtuig vertrok. Hele volle 737-800 van Transavia die exact 3 uur en 48 minuten over de vlucht naar Paphos deed. Koffers van de bagageband gehaald en bij Hertz onze huurauto, een Peugeot 208 opgehaald. 
Geen idee hoe die er uit ziet, want we zitten hier met een uur tijdsverschil en om 20:30 was het al donker hier.

Gelukkig hadden we wel onze eigen TomTom mee en die hadden we al ingesteld op de coördinaten van ons appartement in Ghoudi. In het stikke donker en dan ook nog linksrijdend over wel goed berijdbare 2-baanswegen met veel haarspeldbochten door een heuvelachtig gebied naar ons appartement gereden. Groot appartement met aparte woonkamer en slaapkamer en een badkamer met douche en ligbad. Pal voor de deur van het appartement een klein zwembadje.
Morgen bij daglicht gaan we alles op de foto zetten. Voor vandaag houden we het bij een foto van vlak voor onze landing en een foto van de luchthaven.

Dag 2

We begonnen de dag met een heerlijk zelfgemaakt ontbijt op het stille terras van ons appartement. Meteen even wat foto's van het appartement en de directe omgeving gemaakt.

De ingang van ons complex:

Terras met zwembad:
Van binnen:

Daarna weer terug naar de luchthaven van Paphos gereden om bij Hertz de gehuurde Peugeot 208 om te ruilen voor een andere auto. De Peugeot gaf namelijk via de boordcomputer en een constant brandend lampje aan dat er een storing in het motorblok zat. Dus van deze poepbruine auto afscheid genomen:
Omgeruild voor een wat minder luxe en kleinere witte Suzuki Swift:
Doorgereden naar de haven van Paphos voor een lunch aan het water en meteen even wat toeristische hoogtepunten van het zeer druk met vooral Britse toeristen (blote getatoeëerde en roodverbrande dikke bierbuiken) bevolkte stadje.
Lunch:
Op de parkeerplaats kwamen we nog dit gezinnetje tegen:
Vanuit Paphos doorgereden naar het kunstenaarsplaatsje Lemba waar we bij het gebouw van de artschool wat leuke sculpturen konden bekijken:
Daarna binnendoor via hele kronkelige bergweggetjes (soms zelfs onverhard) terug naar ons appartement.
Onderweg nog even moeten stoppen voor dit gezelschap:
Nog een paar 'onderweggetjes' :
Onze volgende verblijfplaats ook alvast gevonden:
Terug bij ons appartement (we zijn de enige gasten op het complex) lekker nog even een verfrissende duik in ons (onverwarmde) zwembadje genomen:
Ons uitzicht vanuit een ander perspectief:
Na een korte middagdut en het bekijken van de historische overwinning van Tom Dumoulin naar het 6 kilometer verder gelegen stadje Polis gereden.
Onderweg nog een fraaie zonsondergang gezien:
In Polis gegeten in de tuin van het door Tripadvisor als beste beoordeelde restaurant van de omgeving.
Voor een verslag met foto's  daarvan verwijzen we naar onze Restaurantrecensie-site


Dag 3.

Vandaag richting het uiterste Noord-Westen van Cyprus gereden, naar het schiereiland Akamas. Voorbij het plaatsje Latsi bevindt zich het bad van Aphrodite. Een klein watervalletje met een poeltje eronder. Dat zou volgens de mythe dus de plek zijn waar ze zich baadde...

Een stukje in het park gewandeld  en op een bankje van het uitzicht genoten. 

Daarna voor een kopje koffie bij een taverne gezeten waar we van bovenaf wat snorkelaars konden zien.

Op dit punt eindigt de verharde weg en is er een zeer slechte onverharde weg naar het uiterste einde van het schiereiland. Daar kan je alleen komen met een 4-wheeldrive. We konden (tegen betaling) mee met een landcruiser die ons al hobbelend, bobbelend en schuddend helemaal naar de uiterste punt reed: Fontana Amarosa en the Blue Lagoon.

Fontana Amarosa:

Daarna werden we afgezet bij  the Blue Lagoon waar we via een gevaarlijke klauterpartij over rotsen naar beneden nog even lekker konden pootje baden (de zwemspullen lagen keurig in de achterbak van onze auto op een parkeerplaats...).

Onze chauffeur kwam ons na anderhalf uur weer ophalen om terug te rijden, maar maakte voor ons speciaal nog even een omweg naar een verborgen lagune waar inderdaad niemand was.

Doorkijkje:

Daarna  bij een supermarkt wat inkopen gedaan en terug naar ons huisje om als lunch een pizzapunt in de oven te schuiven.

Onderweg naar Fontana Amorosa nog een kort filmpje van het gehobbel gemaakt met een plotseling opduikende tegenligger:

's Avonds weer  naar Polis gereden om ditmaal te gaan eten bij restaurant Herb Garden. Inderdaad lekker buiten bij de kruidentuin gezeten.

Voor Trudie een enorm stuk heerlijke moussaka:

Voor Paul 2 spiesen met souvlaki:

Na afloop nog even een wandelingetje door het stadje gemaakt en bij een klein ijsbarretje heerlijk romig zelfgemaakt ijs als toetje genomen:



Dag 4.

Gisteravond laat kregen we nog onverwachts bezoek van een gast:

Door Trudie vakkundig met een bezem uitgezet.

Vanochtend uitgeslapen tot 9:30 en na het ontbijt op ons gemak via Polis, langs de kustweg naar het zuiden gereden om Coral Bay te bekijken.
Onderweg:

In Coral Bay werd ons al snel duidelijk dat die plaats niks voor ons zou zijn. Overladen weer met toeristen.
Snel een foto gemaakt en weer weg daar:

Via Paphos richting Limassol gereden en onderweg even een stop gemaakt bij de 'geboorteplaats van Aphrodite', ook wel Petra tou Romiou (de rots van de Romeinen) genaamd. Via een onderdoorgang vanaf de parkeerplaats onder de weg gelopen naar die plek:

 
Paul herkende die plek meteen nog terug van zijn vorige bezoek aan Cyprus in maart 1997. De rots lag nog steeds op dezelfde plaats:

Het kiezelstrand nodigde niet echt uit om te gaan liggen zonnen, maar onze eigen Aphrodite herrees wel meteen weer uit de zee:


Daarna nog een stukje doorgereden via de kustweg naar het plaatsje Pissouri Beach, waar we gelunchd hebben:

Voor Trudie gegrilde halloumi:

Paul nam de gefrituurde calemares:


Daarna weer teruggereden naar ons huisje en na een duik in het zwembad ons dagelijkse middagdutje gedaan.

's Avonds weer naar Polis gereden en daar gegeten op een pleintje bij een leuke fish-taverne, Arsinoe. Met een iets te enthousiaste (aan je zittende) eigenaar.

We kregen een lekkere salade en brood van de zaak en namen daarbij een lokale fles witte wijn:
Trudie nam de gegrilde zwaardvis:

Paul koos voor de vis van de dag, een superverse hele zeebaars:


Daarna kregen we van eigenaar Dimitri nog een glaasje lokaal gedistilleerd (soort grappa, niet onze smaak) en wat stukken fruit en een plak natte cake.


Dag 5.


Vandaag de lange rit naar Nicosia oftewel Lefkosia ondernomen. De verdeelde hoofdstad van het eiland die voor ons hemelsbreed op ca. 100 kilometer afstand ligt, maar met een Grieks-Cypriotische huurauto alleen bereikbaar is via een omweg. Via Paphos en Limassol is het een rit van 2,5 uur over 180 kilometer.

Nicosia is de laatste verdeelde hoofdstad ter wereld na het gewapende conflict in 1974.
Grote stad met ruim 240.000 inwoners.
We parkeerden de auto midden in het centrum en zijn lopend verder gegaan.
Begonnen met het verkennen van Ledrastreet, een lange winkelstraat met zeer veel kleding- en vooral schoenenwinkels.

Via ons ANWB-reisgidsje werden we geattendeerd op een warenhuis met toren, de Shakolas Tower, waar je via de lift naar de 11e verdieping kunt gaan en een goed uitzicht hebt over de hele stad. De toren is zichtbaar via een straatje met muurschilderingen.


Vanaf bovenin de toren kan je het Turkse noorden van het eiland goed zien liggen en om het aan de wereld duidelijk te maken dat dat inderdaad het Turkse deel van het eiland is, hebben ze een paar heuvels benut om daarop Turkse teksten en een Turkse vlag te maken.

Ook goed zichtbaar van boven is de Turkse wijk van Nicosia met de Selimiye moskee.

Aan het einde van Ledrastraat sta je plotseling bij een grenspost met een monument van letters die afkomstig zijn van de universele verklaring van de mensenrechten van de VN en een politiehokje waar je eerst bij het Griekse deel je paspoort moeten laten zien.

Vervolgens kom je terecht in een stukje niemandsland en daarna kom je alweer bij de volgende grenspost, de Turkse dit keer. Hier verlaat je dus in feite de Europese Unie.

Een groen blauwe streep op de grond geeft ook de scheiding tussen de twee gebieden aan:


De taal verandert van Grieks naar Turks en de sfeer heeft meteen wat weg van een Turkse bazaar.

Even doorlopend sta je opeens oog-in-oog met de Selimye Moskee die ook weer met 2 Turkse vlaggen behangen is.

Wij besloten in dit deel van de stad bij een dönerrestaurant onze lunch te gebruiken.
Lams-cis voor Paul en voor Trudie beef-cis.

Tegenover het restaurant was een leuk klein straatje waar heel veel parasols hingen.


Daarna weer terug gelopen naar de grensposten om na 3 uur Nicosia terug te gaan naar de parkeerplaats en vervolgens de terugreis van weer 2,5 uur gedaan.

Vanmorgen vertrokken om 9:30 en we waren weer terug bij ons huisje om  17:30. 

's Avond door Polis heen een stukje verder naar het oosten gereden naar het plaatsje Argáka. We hadden op Tripadvisor gelezen over een taverna, bijna aan het strand daar: Liza 's Place. 

Voldeed aan alle verwachtingen: TL-licht en plastic stoelen. We werden bediend door de 80-jarige vader van Liza, die sloffend in de rondte ging. Hoorden van andere gasten dat hij al 40 jaar daar werkt.
Eten was heel smaakvol, maar zoals alles op Cyprus: weer veel te grote porties voor ons.
Wij namen allebei de mix van sheftalia (gehakt omhuld met spek van de gril) en kebap.


Na afloop kwam het oude mannetje ons 3 heerlijke rijpe perziken brengen met de mededeling dat we die, als we ze niet meteen op zouden eten, met ons mee moesten nemen voor bij het ontbijt van morgen.

Verder werden we door hem uitgenodigd om vrijdagavond weer langs te komen, want dan zouden ze het traditionele Cypriotische gerecht Kleftiko gaan bereiden. (Een heel lam op houtskool in een grote oven die wordt afgesloten met klei om te garen). We nemen het in overweging.


Dag 6

1 juni, de verjaardag van Trudie!!!

Lekker uitgeslapen, 's morgens wat boodschappen in Polis gedaan.
Naast ons huisje staat een boomgaard met sinaasappels en citroenen. Ze liggen er gewoon voor het oprapen:

 Daarna gereden naar Latsi om als verjaardagscadeau voor ons een leuke privé-boot te huren.

Nee, niet deze.

Een leuke luxe speedboot, die we nadat we eerst allerlei bedieningsintructies hadden gekregen, eerst langzaam het haventje uit lieten varen en daarna de gashendel af-en-toe wat meer opengezet. Vanmorgen ook allebei een setje waterschoenen gekocht. Deze zijn die van Trudie.

Luid zingend moest dit natuurlijk ook op de foto:

We voeren eerst naar  een heel rustige lagune waar we via een trappetje aan de achterkant van de boot het water ingingen om een beetje te zwemmen.

Oude man daalt trappetje af:

Zwemmen:

Vervolgens nog een stukje doorgevaren naar de Blue Lagoon en daar weer voor anker gegaan voor een nieuwe duik en wat zonnen op het dek.

Na bijna 3 uur weer terug gevaren naar de haven van Latsi:

Hieronder nog 3 korte filmpjes van ons vaar-avontuur:

's Avonds weer naar Polis om weer bij het ons goed bevallen restaurant the Herb Garden te eten.
Trudie had de Herb Garden Burger:

 en Paul had de lamb chops:



Dag 7.

Alweer lekker uitgeslapen en op ons gemak ontbeten.
Daarna richting Latsi voor een paar uurtjes zon, zee en strand:

Aan het strand bij een taverne geluncht.
Trudie had een tonijn-sandwich:

Paul had gegrilde halloumi met bacon:

Daarna nog wat in de buurt rondgereden en onder andere het hoog gelegen plaatsje Drouseia doorkruist. Authentieke huisjes en zaakjes:

Daarna de bochtige 14% helling weer afgereden richting Polis en ons huisje in Goudi. Filmpje van een stukje van die afdaling met uitzicht richting vallei en zee:


Onze laatste avondmaaltijd genuttigd bij het op Tripadvisor als 2e beste beoordeelde restaurant van Polis, Moustakalis Tavern. Een enorm etablissement over drie ruimtes naast elkaar verspreid. Trudie liet op verzoek een geheel eigen gerecht maken: souvlaki van kip met daarbij  gegrilde aubergines met een knoflookoliedressing. Geen (standaard altijd aanwezige) patat of andere koolhydraten voor haar:

Paul nam het meest traditionele Cypriotische gerecht, de kleftiko. (lam dat 8 uur op houtskool in een met klei afgesloten oven gegaard is). Supermals draadjesvlees dat zo van de botten valt.


Omdat het vandaag overdag tegen de 30 graden was en 's avonds het nog steeds 22 graden was, werd dit verslag heerlijk buiten op ons eigen terras gemaakt:

Morgen onze laatste dag. We vliegen pas 's avonds laat weer richting Nederland, dus het verslag van morgen komt pas zondag online.


Dag 8.

Onze laatste (lange) dag alweer.
Nadat we afscheid genomen hadden van ons fijne, ruime appartement en de bagage in de auto hadden geladen reden we via Paphos richting Limasol om vervolgens af te slaan naar het Noorden, richting het Tróodosgebergte.

Flink klimmen over bochtige weggetjes met onderweg mooie uitzichten en bergdorpjes. De temperatuur daalt van ruim 31 graden uiteindelijk naar 19 graden..
We passeren het mooie bergdorpje Pachna:

Daarna bezochten we het (zeer toeristische) stadje Omodos. Een stadje met veel oude natuurstenen huizen en een op 750 meter hoogte gelegen klooster uit het jaar 357. Daar namen we een koffiepauze aan een typisch Cypriotisch pleintje en konden we wat lokale bewoners fotograferen:

Het klooster bekeken en wat gewandeld door de straatjes van het dorp:

Daarna weer doorgereden naar de hoogste berg van Cyprus, de Olympos (1.951 m). Prachtige vergezichten:

Autootje nog een laatste keer op de foto:


Daarna weer afgedaald richting de kust. Onderweggetje:


Terug naar Paphos voor een middagsnack aan de haven waar bepaalde vervoersmiddelen verboden zijn:

Halloumi voor Trudie en voor Paul gegrilde octopus:


Vervolgens wilden we naar de Turkse wijk van Paphos, maar die bleek vrijwel geheel verlaten en rijp de voor de sloop. Triest gezicht, al die bouwvallen en lege huizen. Een soort spookwijk:


Het werd langzamerhand tijd om weer richting het vliegveld te rijden om de auto in te leveren en in te checken voor onze vlucht, maar we hadden nog een uurtje extra tijd over en werkelijk op een paar honderd meter van het vliegveld vonden we het rustige strandje  Timi Beach dat alleen door de lokale bevolking wordt bezocht. Daar dus ons laatste avondmaal op Cyprus genuttigd:


Trudie nam nog een keer sheftalia:

En Paul kreeg een ingepakte verrassing. Souvlaki met salade in een pitabroodje:


Auto ingeleverd. 
Ingecheckt voor onze vlucht die lokale tijd om 20:40 (19:40 NL-tijd) zou vertrekken, maar al gauw bleek er van alles fout te gaan en liepen we vertraging op. 

Allereerst was de vlucht uit Amsterdam al vertraagd aangekomen op Paphos Airport, daarna bleek dat er een groepsreis met invalide mensen ook aan boord moesten zien te komen. Die werden 1 voor 1 met een soort kraanlift via een andere deur bij de cockpit aan boord gehesen en vervolgens door medewerkers van de luchthaven in hun stoelen getild. 
Een operatie die al ruim 30 minuten extra tijd vergde.  

Daarna bleek dat de verlichting in het gangpad door de rolstoelen en het gesjouw met mensen beschadigd was en het gedeeltelijk niet meer deed. Volgens de veiligheidsinstructies mocht er dan niet gevlogen worden. Uiteindelijk werd er geïmproviseerd en met behulp van enkele passagiers en wat schildersafplaktape werd de verlichting provisorisch weer op z'n plek aangebracht en mochten we met 2 uur vertraging vertrekken.


Na een vlucht van 4 uur kwamen we om 1:30 aan op het vrijwel uitgestorven Schiphol om vervolgens nog een uur te wachten voordat de bagage op de band verscheen. Uiteindelijk kwamen we na deze lange dag om 3:30 weer thuis in Bloemendaal.

Verder was het weer een heerlijk vakantieweekje!


BONUS! Als toetje nog wat  Cypriotische flora: