Van 28 mei t/m 4 juni zijn wij op het Griekse eiland Lefkas. We verblijven via 'Eliza was here' met huurauto een weekje in Vertzamo Villas, in een privé villa met eigen zwembad, net buiten Lefkas Stad.
Dag 1.
Na een korte nacht om 4 uur naar Schiphol gereden en om 6.30 met Transavia in 2.45 uur naar Preveza op het vaste land van Griekenland gevlogen.
Land in zicht!!!
Daarna de huurauto (een luxe Ford Focus met navigatie) opgehaald en via een pontonbrug naar het eiland Lefkas gereden.
Voordat we in het huisje terecht konden een wandeling gemaakt bij de jachthaven van het stadje Lefkada town.
Ons huisje is circa 5 km buiten het centrum gelegen in een oude wijngaard met olijf-, citroen- en sinaasappelbomen.
Het huisje:
Hoewel het bij een graadje of 24 en bewolkt weer niet echt heel warm was, en het water ijskoud, nam Trudie toch meteen een verkoelende duik!
Toen we aankwamen stond er een schaal met heerlijk vers fruit klaar en een fles rode wijn van de druif die hier in de wijngaard wordt verbouwd: de Vertzamodruif waar onze Vertzamo villa naar vernoemd is! Het was inmiddels als half 2 in de middag, dus hoog tijd om een glaasje te proeven!! :-)
Onze tuin:
Op een paar kilometer van ons huisje staat een klooster waarvandaan je getrakteerd wordt op dit uitzicht
Onderweggetje terug naar ons huis
Toen even de jetlag eruit geslapen en naar het nr 1 restaurant volgens Tripadvisor, Nissi, mediterraans, in het stadje gereden.
Daar lekker buiten gegeten. Gezellig en prima.
Calimares voor Paul
Kataifi voor Trudie (geitenkaas met verpulverd filo deeg en wilde berry chutney)
Op de huid gebakken zeebaarsfilets met linzensalade voor Paul:
Gegrilde kip met baconstukjes, gebakken aardappeltjes en een Griekse salade voor Trudie:
Salade
Terug bij het huisje schrijven we nu om 22.30 uur plaatselijke tijd (het is hier een uur later) buiten bij ons zwembad dit verslagje. Het was een lange eerste dag!
Dag 2
Na lekker uitgeslapen te hebben op het terras bij ons zwembadje ontbeten (Trudie heeft net een hapje genomen.....)
We kregen meteen nieuwsgierig bezoek.
Het meest toeristische plaatsje van Lefkas.
De scheepsmagnaat Aristoteles Onassis die getrouwd was met Jacky Kennedy, had vlak voor Nydri een eiland gekocht en heeft tot aan zijn dood in 1975 weten te voorkomen dat het toerisme zich daar zou ontwikkelen.
Na zijn dood is het snel gegaan met Nydri en het toerisme. Toch eert het stadje hem met een beeld op de brede boulevard.
Na een koffiestop een wandeling over de boulevard richting een kiezelstrand met bootjes.
Daarna doorgereden naar het hoofddoel van vandaag; de watervallen van Rachi.
De smalle mooie weg door de Dimosari-kloof omhoog gereden tot we niet verder konden, daar de auto geparkeerd en vervolgens te voet een pittige klim omhoog van 450 meter over een rotsig pad.
Een flinke aanslag op de conditie van Paul, maar we hebben het gehaald!!
Zie vooral dit filmpje mét passend commentaar!
Daarna weer terug gereden naar ons huisje. Onderweggetje:
Terug bij ons huisje heerlijk gerelaxt bij ons zwembad en in ons nakie gezwommen (sorry, geen foto's ;-) )
Na ons dagelijkse middagdutje weer naar het stadje gereden om te eten bij de nr 2 van Tripadvisor: Taverna La Vinaria in een leuk klein straatje.
Maar voordat we mochten bestellen moesten we mee naar binnen om uitleg te krijgen over de superverse producten die in de vitrine uitgestald lagen.
We kozen voor een heerlijk frisse aubergine-salade:
Gevolgd door gegrilde kalfs-entrecote en een licht gegrilde, bijna rauwe tonijnsouflaki
Tenslotte kregen we nog 'van het huis' een dessert aangeboden: bavarois met aardbeien-compote:
Daarna nog een korte avondwandeling gemaakt
Dag 3.
Vandaag de gehele westkust gereden tot aan het uiterste zuidelijke puntje van het eiland waar een vuurtoren staat.
1e onderweggetje, tussen Lefkada en Agios Nikitas:
Daarna in Agios Nikitas, een oud niet meer gebruikt vissersdorp waar de inwoners nu leven van het toerisme, koffie gedronken.
Wel weer een lekkere wandeling met dalen en stijgen.
Verder op weg naar de vuurtoren, langs kronkelende weggetjes met zeer veel haarspeldbochten over een lengte van 35 km gereden. Door het kronkelen deden we over dit stukje ong. anderhalf uur.
Wel een prachtig stuk weg met heerlijk geurende uitbundig bloeiende wilde bloemen in de bermen, en even zoveel honingstalletjes met o.a. tijmhoning e.d.
Onderweg terug naar boven de afslag naar het strand van Port Katsiki genomen. Prachtig om van boven te zien, maar het bleek een kiezelstrand zonder enige voorziening te zijn. Dus daar niet gaan liggen.
Verder naar het noorden doorgereden om op het strand van Kathisma te gaan liggen, maar daarvoor eerst bij een taverne een sandwich gegeten en gekeken naar diverse hanggliders die daar kwamen aanvliegen.
En toen begon het te betrekken en te druppelen,zodat we ook daar uiteindelijk niet zijn gaan liggen. Dus maar weer terug naar ons eigen zwembad bij het huisje. Uiteindelijk dus in ongeveer 5 en een half uur met een paar tussenstops ca. 100 km. gereden. Valt toch altijd weer tegen, het rijden in en over bergketens.
's Avonds weer naar Lefkada stad gereden om te eten bij Taverna Eutyxia in een leuk steegje.
Ook hier weer binnen een vitrine met alle dagverse producten om uit te kiezen:
Eerst kwam er lekker met olie en knoflook bestreken brood op
tafel:
Trudie nam als voorgerecht saganaki (gebakken Griekse kaas):
Paul koos voor de gegrilde puntpaprika met knoflook:
Als hoofdgerecht had Paul de gegrilde lamskoteletjes met friet. Erg kleine koteletten:
Trudie had uit de vitrine gekozen voor de dolmas. Helaas voldeed dat niet aan de verwachting. 2 erg kleffe hopen rijst met kruiden in koolbladen gewikkeld en drijvend in de olie.
Met commentaar terug gestuurd en gevraagd om een souvlaki om samen te delen.
Die kregen wij met de opmerking dat die voor rekening van het restaurant was.
Netjes opgelost.
Dag 4.
Vandaag naar Nidri (of Nydri) gereden om een bootje te huren. Via Tripadvisor uitgekomen bij Trident boats. Uitleg gekregen over de eventuele routes die we konden varen aan de hand van een kaartje dat we meekregen.Op het kaartje staan een paar rode gebieden en rode kruizen. Dat zijn plekken waar je niet kunt of mag varen.
Na de uitleg werd ons bootje door het verhuurmeisje naar de steiger gevaren om aan boord te kunnen.
Prima 7-persoons boot, dus ruim genoeg voor ons tweetjes.
Weersverwachting was dat het vrij bewolkt zou zijn, maar dat bleek gelukkig allemaal mee te vallen. Af-en-toe een wolkje, verder gewoon een zonnetje en een aangename temperatuur.
Het eerste grote eiland waar we naartoe voeren was Meganisi, waar we konden aanleggen bij een steiger van een taverne. Daar lekker even koffie gedronken.
Daarna om het eiland Skorpios gevaren. Skorpios was vroeger het privé-eiland van de familie Onassis en is intussen door de kleinkinderen van de scheepsmagnaat verkocht aan een Russische miljardair. Verboden gebied dus. Wel nog redelijk dichtbij een foto kunnen maken van het kleine buitenhuisje van de familie.
Vervolgens via de eilanden Sparti en Madhouri weer richting de kust van het vaste land gevaren en daar in een klein baaitje voor anker gegaan om lekker even te zwemmen.
Nog 2 vaarfilmpjes:
Daarna op
ons gemak weer terug naar de verhuurmaatschappij gegaan en afgetankt. We kregen
nog van de verhuurder een blikje eigen gemaakte extra virgin olive oil mee als
aandenken.
Onderweg terug naar ons huisje bij de Lidl boodschappen gedaan i.v.m. de 60ste verjaardag van Trudie (morgen).
s' Avonds weer naar het stadje om op het centrale pleintje te eten bij Italiaans/Grieks restaurant Nautilus.
Voor Trudie vooraf tzatziki:
Paul had gekozen voor gegrilde sardines:
Als hoofdgerecht voor Trudie briam (aardappel, courgette, aubergine, ui, tomaat en knoflook uit de oven):
Voor Paul linguine met garnalen:
Daarna kregen we 'van het huis' nog een dessert: een soort notentaartje met slagroom.
En terwijl we nog even genoten van de laatste slokjes wijn speelden de kinderen op het pleintje rustig door met ouderwets elastieken:
Dag 5.
1 juni 2019. Trudie is 60 jaar geworden!
We begonnen de dag met een uitgebreid verjaardagsontbijtje buiten in de zon.
Daarna naar de oostkust gereden, naar het plaatsje Karyotes.
Daar bevinden zich de restanten van de zoutmeren van Alexandros. Tot 1988 werd er zout gewonnen.
De weg ernaar toe gaat langs verlaten en vervallen vissershuisjes. Tegenwoordig is het een natura 2000 gebied waar o.a. ook een vogelkijkhut is.
Daarna verder naar het zuiden doorgereden, naar het schiereiland Geni.
Daar bij een leuke taverne (Eleni) gestopt voor koffie met een lekker verfrissend hapje.
In het heldere water bij de taverna zag je hele scholen visjes zwemmen.
Een stukje teruggereden naar het noorden om bij het plaatsje Nikiana een verlaten kiezelstrandje te bezoeken.
Het was hun eerste dag van het seizoen en er was behalve ons nog niemand.
Dus een paar uurtjes doorgebracht op een ligbedje met parasol en een paar duiken in zee gedaan.
Trudie koos voor haar verjaardag waar ze kip, patat en appelmoes wilde gaan eten.
De keuze viel op Restaurant Veragi aan de boulevard van Lefkas Stad. Helaas stond er te veel wind om buiten te eten, maar de door haar gewenste zonsondergang was er niet minder om.
Veragi is een modern, strak ingericht Grieks restaurant.
We namen allebei hetzelfde voorgerecht. Souvlaki van garnalen met sla en een citrusausje:
Daarna als hoofdgerecht voor Trudie een varkenshaasje gevuld met gruyere-kaas op een bedje van knolselderijpuree en met gegrilde groentes.
Paul had heel kort gebakken stukjes kalfsvlees met paddenstoelen met een truffelsausje en goed aangemaakte rucola-sla:
Daarna was het genieten van de zonsondergang:
De verjaardag was verder helemaal volgens Trudie's wens!
Dag 6
Het reisdoel van vandaag was het stadje Vassiliki aan de zuidkust van Lefkas.
Onderweg kom je langs diverse bergdorpen zoals o.a. Evgiros dat tegen een berg 'aangeplakt' lijkt.
Vassiliki blijkt een vrij toeristische bestemming te zijn met langs de haven één en al souvenirwinkeltjes en horeca.
Daar een kop koffie gedronken:
En aan de overkant van de haven werd druk gezeild en gewindsurft.
Bij de haven zaten oude vissers netten te boeten.
Via Evgiros bereik je een heel kronkelig klein weggetje vol haarspeldbochten die vanuit de hoogte helemaal naar beneden naar een verborgen strandje leidt.
Het is het strandje van Aftèli, waar weinig toeristen komen, maar wel alle voorzieningen heeft en zelfs een kleine taverna.
Bij die taverna geluncht en daarna een lekkere koele duik in zee genomen en liggen zonnen.
's Avonds een keertje niet naar Lefkas stad gereden, maar 5 kilometer verderop naar het zuiden aan de Oostkust naar het plaatsje Lygia. Daar gegeten bij de aan het water gelegen taverne Kanioria.
Wat een prachtig plekje voor dit familierestaurantje dat intussen 22 jaar bestaat en waarover de eigenaresse vol enthousiasme vertelde. Lokale producten vooral en groenten uit eigen moestuin.
Vooraf voor Paul een traditioneel gerecht dat vissers onderweg op hun schip meenamen omdat het niet kon bederven: Savoro. Het gerecht bestaat uit in rozemarijn-azijn gemarineerde tonijn met gerookte auberginecreme, knoflook en rozijnen. Heel erg lekker!
Trudie had gefrituurde courgetteballen met kruiden:
Als hoofdgerecht voor Paul pasta met octopus:
En voor Trudie was er Sofigado, langzaam gegaard kalfsvlees met een zoetzure saus en wortel-puree. Supermals!
Echt een superleuk (verborgen) pareltje op Lefkas, dit restaurant.
Dag 7.
Onze laatste volle dag op Lefkas en helaas gooide het weer onze plannen enigszins in de war. In plaats van stralend zonnig weer hadden we vandaag te maken met bewolking en zelfs af en toe wat flinke regenbuien.
Na het ontbijt, met elektra-storing die gelukkig snel weer verholpen was, reden we naar de Melissakloof. De weg daar naartoe bleek een onoverbrugbare stenen- en rotsweg te zijn, dus halverwege de afdaling met veel moeite gekeerd en weer terug naar boven gereden.
Daarna in de heuvels, hoog boven Lefkadastad naar het plaatsje Lazaráta gereden. Daar bleek het ook een dooie boel te zijn, dus maar weer afgedaald richting de stad.
Daar koffie gedronken en wat souvenirs voor de thuisblijvers gekocht.
Met het idee om toch nog een strandje op te zoeken via kronkelige bergweggetjes afgedaald naar Kaminia Beach bij het plaatsje Tsoukalakis.
Het strand daar bleek nogal rotsachtig te zijn en op dat moment begon het te regenen. Snel even een foto van het strandje gemaakt en ook nog eentje van een krekel op een bloem en daarna de rest van de middag binnen in ons huisje doorgebracht.
Ons 'laatste avondmaal' op Lefkas gedaan bij het restaurant met de lekkerste verse tonijn, waar we eerder deze week al waren, La Vineria.
Allebei gekozen voor de souvlaki van tonijn (zo rare mogelijk) met rijst en ratatouille.
Lekkere afsluiting.
Daarna alvast een beetje ingepakt en dan morgen vroeg op voor onze reisdag terug naar huis en poes.